به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل به نقل از ایرنا، «رامین رضایی» سرپرست امور توانبخشی روزانه و توانپزشکی سازمان بهزیستی کشور، افزود: با اقدامات انجام شده توانستیم تا قبل از ۶ ماهه امسال بیش از ۵۰ درصد اعتبارات مورد نیاز استانها را تخصیص دهیم و ابلاغ کنیم و مراکز استانی نیز اقدام به خرید تجهیزات توانبخشی از جمله ویلچر، عصا، واکر، سمعک و باتری سمعک کرده‌اند.
وی ادامه داد: سازمان بهزیستی کشور تلاش می‌کند در سازمان برنامه و بودجه جذب بیشتری از اعتبارات را داشته باشد.
مشکلات در تامین سمعک و هماهنگی برای تامین آن از موجودی انبارها
سرپرست امور توانبخشی روزانه و توانپزشکی سازمان بهزیستی کشور در ادامه به مشکلات تامین سمعک اشاره کرد و گفت: به دلیل تحریم‌های ظالمانه در تامین سمعک دچار مشکلاتی شدیم؛ سمعک تولید داخل نیست و وارداتی است.
رضایی افزود: در واردات سمعک در مقطعی از زمان دچار مشکلاتی شدیم که برای تامین آن با بخش تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت هماهنگی‌هایی انجام دادیم و به رغم مشکلات، بخش قابل توجهی از نیاز مددجویان از سمعک موجود در شرکتها تامین شده است.
وی ادامه داد: شرکت های واردکننده سمعک بخش قابل توجهی از نیازها به سمعک را وارد کرده‌اند و در حال ترخیص است. هماهنگی‌هایی صورت گرفته تا این سمعک‌ها بعد از ترخیص به مدجویان بهزیستی تخصیص یابد.
تکلیف به تامین تجهیزات از تولیدات داخل و مشکل بی‌کیفیتی اجناس داخلی
سرپرست امور توانبخشی روزانه و توانپزشکی سازمان بهزیستی کشور گفت: در خصوص تجهیزات توانپزشکی مکلف هستیم خرید از تولیدات داخل کشور صورت بگیرد و اگر جنسی مشابه داخلی دارد به منظور حمایت از تولیدکنندگان داخلی، حتما باید از خرید کالاهای تولید داخل استفاده کنیم .
رضایی افزود: مددجویان در پاره ای نقاط اعتراضاتی به بی کیفیتی کالاهای داخلی دارند که ما هم منکر آن نیستیم بنابراین هماهنگی‌هایی صورت گرفته و مذاکراتی با تولیدکنندگان داخلی داشتیم و از آنان خواستیم نسبت به رفع ایرادات تولیدات اقدام کنند.
رضایی گفت: اگر برای تامین تجهیزات توانبخشی مددجویان در استانها، کالای مورد نیاز در انبار نباشد نسبت به صدور پیش فاکتور برای خرید کالا اقدام می‌کنیم.
نحوه شناسایی معلولان برای دریافت تجهیزات توانبخشی
سرپرست امور توانبخشی روزانه و توانپزشکی سازمان بهزیستی کشور گفت: افراد دارای معلولیت برای دریافت تجهیزات توانبخشی به چند طریق شناسایی می شوند. بخشی از معلولین به دلیل معلولیت به واحدهای ارائه خدمات در سطح استانها مراجعه می کنند. در آنجا توسط مددکار گزارش از وضعیت معلولیت و وضعیت اجتماعی او گرفته می شود و در حوزه نیازهای تجهیزات تعیین تکلیف می شود.
رضایی افزود: بخشی دیگر از معلولان در برنامه خدمت‌رسانی مبتنی بر جامعه موسوم به سی.بی.آر (CBR)در روستاها و شهرها شناسایی می شوند. مراقبان، تسهیل‌گران یا مددکاران اجتماعی در مناطق روستایی، معلولان را شناسایی و نیازسنجی می‌کنند. این افراد در بحث وسایل کمک توانبخشی و اقدامات آموزشی و توانپزشکی شناسایی می شوند.
وی اضافه کرد: بخش دیگری از معلولان به دلیل نداشتن سرپرست از طریق قوه قضائیه به ما ارجاع می شوند. ارجاعاتی هم از طریق اورژانس اجتماعی یا محاکم انتظامی داریم. در هرکدام از این شیوه های شناسایی، کمیسیون طبقه‌بندی بین‌المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت موسوم به آی سی اف ICF داریم که تعیین میزان شدت و نوع معلولیت براساس استانداردهای بین المللی را تعیین می‌کند.
سرپرست امور توانبخشی روزانه و توانپزشکی سازمان بهزیستی کشور گفت: پس از اینکه تشخیص براساس نوع و شدت معلولیت به عنوان معلولیت جسمی-حرکتی، ضایعه نخاعی، ذهنی، نابینایی یا معلولیت ترکیبی مشخص شد،این افراد دارای پرونده می شوند و نیازهای تجهیزاتی و اجتماعی آنها از طریق کمیسیون آی.سی.اف شناسایی می شود.
رضایی افزود: بخشی از این افراد شناسایی شده در طیف معلولیت و در طیف نیازهای کمک توانبخشی طبقه بندی می شوند و هر ساله به این تعداد تجهیزاتی مانند ویلچر، سمعک و ماشین تایپ نابینایان متناسب با میزان اعتبارات با توجه به پرونده معلولین که در واحدهای اجرایی سازمانها دارند ، اعطا می‌شود.
تحویل وسایل توانبخشی براساس دستورالعمل است
سرپرست امور توانبخشی روزانه و توانپزشکی سازمان بهزیستی کشور گفت: ویلچر هر سه سال یکبار و سمعک هر سه تا پنج سال تحویل می‌شود. به افراد دارای معلولیت عصا، ویلچر، تخت و تشک هم می‌دهیم اما تامین این وسایل به این معنی نیست مددجو هر زمان بخواهد به او تجهیزات توانبخشی می دهیم بلکه برای تحویل وسایل، براساس دستورالعمل زمانی قائل شده‌ایم. حتی پای مصنوعی و دست مصنوعی به معلولینی که قطع عضو شده‌اند، می‌دهیم.
رضایی تصریح کرد: اگر بخشی از مددجویان به دلیل استهلاک، نامناسب بودن و صدمه دیدن وسایل توانبخشی، زودتر از دستورالعمل نیازمند کالایی باشد در کمیته توانبخشی بررسی می شود و درصورتیکه محرز شود آن وسیله قابل استفاده نیست، وسیله دیگری خارج از دستورالعمل تحویل داده می شود. البته ما باید مدیریت مالی کنیم و نیازها گسترده تر از وضعیت مالی بهزیستی است.
نظر شما